ฤาข้าเจ้าจะวัยกลับ

หลังจากที่เมื่อปีที่แล้ว หมกมุ่นวุ่นวายกับ academy มาเกือบครึ่งปี (จนถึงปัจจุบัน)
ทำให้ได้รู้จักกับน้องๆ วัยเด็กๆมากมาย @^_^@ add กันอยู่ใน MSN ก้ออีกตรึม

เด็กๆในที่นี้หมายถึงวัยมัธยมอ่ะน่ะ เราน่ะไม่มีน้อง หรือหลานในวัยนี้เลย
ทำให้งงๆ ไม่ค่อยเข้าใจวิธีคิด และ lifestyle ของเด็กๆสมัยนี้เท่าไหร่
ตอนแรกไม่เข้าใจ จนถึงขนาดบ่นเลยน่ะ ว่าทำไมเด็กสมันนี้แรงจัง

คุยกับเราอ่ะ "ทำไมต้องตะโกน" พี่อยู่ใกล้แค่เนี้ย ออกแนว เอาแต่ใจตัวเอง
จะเอาอะไรต้องเอาให้ได้ เหอ... why seem so different จากเมื่อสมัยเราอายุเท่าน้องเค้าเน้อ
ท่าทางตรูจาแก่แล้วจิงๆ

นอกเหนือจากนิสัยที่ออกจะแรงในสายตาเราน่ะ เรากลับชื่นชอบน้องๆรุ่นใหม่ๆ ตรงที่ความกล้าคิด กล้าทำ
และมีความคิด ความอ่าน โตกว่าวัยจิงๆซ่ะอีกน่ะ
อันนี้จายกตัวอย่างน่ะ เราน่ะ join อยู่ใน board computer แห่งหนึ่ง
เวลามีคำถามก้อจามีน้องๆเหล่านี้ คาดว่าอายุสัก 15-16 เนี่ยล่ะมาคอยตอบคำถาม


หรืออีกที่ก้อ http://www.exteen.com เราเข้าไปอ่าน blog ของน้องๆ บางคน ก้อเขียนได้ลึกและมี style การเขียนเหมือนกับที่ผู้ใหญ่เขียนเลยนิ หมายรวมถึงการใช้ภาษาด้วยอ่ะน่ะ

learning curve เด็กสมัยนี้มันมีความลาดชันมากอ่ะ ต่างจากคนรุ่นเราเยอะน่ะ

ย้อนกลับมาดูตัวเอง หุหุ เคยมีความรู้สึกว่า
จำไมเรามาเขียน blog น่ะ เพื่อนในวัยเดียวกับเรา บางคนยังไม่รู้เลยว่า blog คืออะไร (แล้วจาเขียนไปให้ใครอ่านล่ะเนี้ย )
หรือนั่งตาม trend ex. wristband , mp3

เหมือนกับว่า " เราไม่ได้ทำในสิ่งที่คนวัยเราทำกัน "

คล้ายกับว่าเราโตขึ้น ด้วยอายุ หน้าที่การงาน ความรับผิดชอบ
แต่ภายใต้จิตสำนึกของเรา ยังอยากเป็นเด็ก อยากเที่ยว
อยากเจอเพื่อน สังคมใหม่ๆ อยากลองไปซ่ะหมด
อยากทำตัวปัญญาอ่อนไปวันๆ สาระไม่ต้อง ขอตรูสนุกก่อน
ผิดถูกไม่รู้ ขอให้ได้ทำอ่ะ

สรุปก้อคือ
เด็กสมัยนี้ดูโตกว่าที่เป็น
แต่ผู้ใหญ่อย่างเรา กลับทำตัวเด็กๆซ่ะงั้น

แล้วคนวัยเราเค้าทำไรกันฟ่ะ กลายมาเป็นคำถามในใจ